'Landgoed Balkenschoten'
Als je landgoed Balkenschoten komt binnenrijden over het lange pad met bomenhaag, dan zie je eerst een soort kasteeltje. Daarna zie je rechts de stallen, een klassieke mooie boerderij links en twee enorme hallen. Een stagiaire is bezig met het opzadelen van Ulissa. Parzival blijft op stal vandaag. Adelinde komt binnen. ‘Het koppige meisje’, zoals ze zichzelf eens omschreef, is goedlachs en gastvrij. Ze is een keiharde werker en professioneel ingesteld. Ze runt dit hele “bedrijf” en werkt van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat. Ondanks haar drukte neemt ze de tijd voor je. Ze gaat op een krukje zitten. Er komt een ander meisje haar laarzen poetsen. ‘Voor de foto!’, zegt ze en lacht. Het is een grappig gezicht, al deze vrolijke “assistenten”. Het is bewonderenswaardig wat deze 32-jarige meid voor elkaar heeft weten te boksen. Op mijn vraag of ze ooit blessures heeft opgelopen, knikt ze en laat een enorm litteken zien. ‘Ik zat op een paard. Hij werd wild en ik probeerde hem te kalmeren. Met geweld bewoog hij zijn hoofd en ik brak mijn arm op drie plekken.’
